رفتن همیشه رفتن ..

خب با تشکر فراوان از بیان که انقدر امکاناتش عالیه و بهمون اجازه میده به راحتی وب رو جمع کنیم و بریم پی کارمون.

حقیقتش احساس میکنم نوشتنم این مدت از حد مجاز خیلی بیشتر شده.و خب من خیلی شفاف از احساسات درونیم در لحظه مینویسم و این اصلا خوب نیست.

بماند که حس و حالم چقدر مواج و طوفانی بوده این مدت.

و غیر ازینجا هم جایی حرف نمیزدم و نمینوشتم..

حالا ؛ به این نتیجه رسیدم که دیگه وقت رفتن و ننوشتن و رها کردن وبلاگه.

مرسی از دوستانی که دنبال میکردن اینجا رو؛ چه خاموش چه روشن، پیام میذاشتن، قدم رنجه میکردند و وبلاگمو منور میکردند با حضورشون!

براتون آرزوی سلامتی خوشبختی و موفقیت در همه ی مراحل زندگیتون دارم.

خدا نگهدارتون باشه. 

.

.

.

.

.

( کامنت های این پست به دلایلی بسته میشه .. دوستانی که رو آخرین پست ها کامنت گذاشته بودند، میتونند پست ها و جواب نظرشون رو ببینند.در حال حاضر امکانش هست.اگر بیانی نیستید،اون پایین رو گزینه مطالب قدیمی کلیک کنید، تا به جواب برسید عزیزان)