من امروز یه کشفی کردم

چه کشفی؟

الان بهتون میگم.

پس از قرن ها امروز وویس پر کردم و فرستادم واسه صحبت کردن.بعد هی صدای خودمو گوش کردم هی گفتم اخی الهی قربون صدای مخملی و بلورین خودم بشمممم :دى هی صحبت هامو گوش کردم هی از حرفای خودم ارامش گرفتم گفتم بارالها چه دختر باکمالاتی ام من😆

ایا شما هم اینجوری هستید یا من خودشیفتگیم شدیدًا عود کرده؟

اخه شنیدم بیشتر ادمها صدای خودشونو دوست ندارن.حتی شنیده شده اقامون ابی (!) هم دوست نداره صدای ضبط شده ی خودشو بشنوه🤨 لذا بیاین ازتون سرشماری کنم تا کشفیاتم تکمیل بشه.

پیشاپیش هم از همکاریتون متشکرم🤭 

 

 

هعــــیی ..

میخوام بگم هروقت که به افکار و احساس خودم عمل نکردم ضرر کردم...من که میدونستم اینجورى میشه.من میدونستم باید چجوری عمل کنم.پس چرا به حرف بقیه گوش دادم؟ چرا همون کاری رو کردم که میدونستم گند میزنه به همه چی.....حالا دیگه نه فکری دارم نه حسی و نه ...

دق مرگ ...

 

یکروز طول کشید تا بفهمم

که کوه کندن واقعیت داره

که جون کندن واقعیت داره

که دق کردن یعنی  ... دق کردن یعنی چی ...

 

 

آسمان بارِ امانت نتوانست کشید ..

 

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند

گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت

با من راه نشین باده مستانه زدند

 

آسمان بار امانت نتوانست کشید

قرعه کار به نام من دیوانه زدند

 

جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه

چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند

شکر ایزد که میان من و او صلح افتاد

صوفیان رقص کنان ساغر شکرانه زدند

 

آتش آن نیست که از شعله او خندد شمع

آتش آن است که در خرمن پروانه زدند

کس چو حافظ نگشاد از رخ اندیشه نقاب

تا سر زلف سخن را به قلم شانه زدند

 

 

آخرین آبانِ قرن

تا حالا شده که خیلی دوست داشته باشید که حرف بزنید ولى در عین حال اصلا دلتون نخواد که حرف بزنید؟

خب این حالِ الان منه.اصلا دلم نمیخواد با کسی صحبت کنم .ولی دلم میخواد بقیه از خودشون حرف بزنند.من بشنوم و حواسم پرت بشه. میشه از خودتون بنویسید ؟ از آخرین اخرین ابان قرن بگید.چطوری براتون میگذره؟

 

 

دلشدگان

ای خوش آن خسته که از دوست جوابی دارد..

 

 

اشتباه.

 

واقعیت اینه که حرف زدن،حرف از دردِ دلت زدن، فقط یه درد جدید به دلت اضافه میکنه.از همینجا میگم که نگران هیچ موجودی نباش، تموم شد و رفت.

 

 

 

بارون..

 

ببار ای ابر مِی اندود من،

مستانه ام کن
بسوز اندیشه را از بیخ و بن

دیوانه ام کن ...

ناجىِ قلبم ...

 

عشق واسه من یه مُعجزه است تو لحظه های بی امید

تو صُبحِ سردم.... مثلِ طلوعِ خورشید

فـصــلِ شــکـوفـایـی شعر تـو بـاغِ احـســاسِ مــنـه

ناجیِ قـلـبم

عـشـقِ بـدونِ تـردید ...

 

 

هزار و یک شب راز

میخوام تو رو ببینم

نه یک بار

نه صد بار

به تعدادِ نفسهام ..

برای دیدن تو

نه یک چشم

نه صد چشم

همه چشما رو میخوام...

 

این من هستم

 

چقدر نوشتن از من سخته.

چند وقت پیش ها خواب دیدم موهای رنگِ شبم رو رنگ کردم.تعبیرش این بود که افکار و اعتقاداتت دگرگون میشه.

 

نمیدونم هنوز اون منم یا منِ جدیدی ام.منى که هر لحظه در حالِ تغییرم و این تغییر .. ابدا بد نیست ... 

 

من ... خیلی وقته که سرپوش گذاشتم رو احساسات و افکارم.با کمتر کسی حرف میزنم.کمتر مینویسم.کمتر دردودل میکنم.کمتر دلم میخواد کسی منو بشناسه.یه حصار محکم کشیدم دور خودم که کلیدش دست خودمه.هروقت که دلم بخواد قفل این حصار رو باز میکنم.

 

 

 

"گم شدم در این هیاهو گم شدم

توکجایی تا بگیری داد من؟

 گر سکوت خویش را می‌داشتم

زندگی پر بود از فریاد من"

 

 

+ممنونم از دعوت دوستاى خوبم. الهه و مستر هیچ

++دعوت میکنم از تمام کسانی که این پست رو میخونند و دوست دارن که تو این چالش شرکت کنند.